به گزارش ایسنا، دیودهای نور گسیل آلی ( Organic Light-Emitting Diode ) که تحت عنوان منابع نوری و نمایشگرهای OLED معرفی می شود، نسل جدیدی از ادوات نوری محسوب می شوند که علاوه بر اینکه زندگی بشر را تحت تاثیر خود قرار داده است، سهم بزرگی از بازار تجارت جهانی را نیز به خود اختصاص داده است.

میزان فروش نمایشگرهای OLED در سال ۲۰۱۶، حدود ۱۵ بیلیون دلار برآورد شده است که این رقم به حدود ۴۲ بیلیون دلار در سال ۲۰۲۰ خواهد رسید. هم اکنون بیش از دو سوم صفحه نمایش های تلویزیون های بیش از ۴۰ اینچ، برپایه تکنولوژی OLED ساخته و مونتاژ می شوند و سهم باقیمانده عمدتاً در اختیار تکنولوژی نقاط کوانتومی است. این در حالی است که بیش از ۹۰ درصد صفحات نمایش موبایل ها، OLED هستند.

همچنین ماده فعال نشر کننده نور در OLED ، اغلب ترکیب‌های شیمیایی آلی و معدنی است که گران قیمت ترین و هزینه برترین جز یک نمایشگر به حساب می آید به نحوی که قسمت عمده ای از تحقیقات دانشمندان رشته های مختلف برروی جستجوی ترکیبات شیمیایی مقرون به صرفه و پربازده متمرکز شده است.

بنا بر اعلام روابط عمومی وزارت علوم، در همین راستا، مقاله با موضوع تاثیر ترکیبات شیمیایی معدنی در OLED ها، با همکاری دکتربابک پاشایی به عنوان محقق پسادکتری، سهیلا کریمی دانشجوی دکتری شیمی معدنی و دکترهاشم شهروس‌وند عضو هیئت علمی گروه شیمی دانشگاه زنجان و مشارکت محققانی از کشورهای کانادا، ایتالیا و اسپانیا در مجله معتبر Chemical Society Review Chem.Soc.Rev., ۲۰۱۹,۴۸, ۵۰۳۳ — ۵۱۳۹) مورد پذیرش و چاپ قرار گرفت. این مجله با ضریب تاثیر ۴۰.۰۲۶، در رده‌بندی JCR سال ۲۰۱۸ بیشترین ضرایب تاثیر مجلات علمی جهان، در رتبه ۱۵ بعد از مجله Science قراردارد.

همین خبر در خبرگزاری ایسنا

همین خبر در خبرگزاری دانشجو