عنوان کتاب: راهنمای تولید مثل در گاوهای شیری و گوشتی

تعدادی از پژوهش های اخیر در ایالت متحد امریکا مدارکی دال بر کاهش راندمان تولید مثل ارائه داده اند. برای مثال از سال 1951 تا سال 1996 در اولین تلقیح میزان آبستني از 65 در صد به 40 در صد کاهش دارد و برای گاوهایی که با مشاهده ی فحلي تلقیح مصنوعی شدند در پژوهش سال های 1950 معمولا میزان آبستنی تقریبا 55 درصد و این میزان در گاوهای تلقیح شده با مشاهده ی فحلي در مقاله هایی که اخیرا انتشار یافته اند 45 درصد گزارش شده است، وقتی که تلقیح بدون مشاهده ی علايم فحلی در زمان معین انجام مي شد این میزان 35 درصد گزارش شده است. کاهش در تولید مثل گاوهای شیری نه فقط در ایالت متحد امریکا بلکه معادل همین کاهش در اولین تلقیح در ایرلند، انگلستان و استرالیا گزارش شده است. عواملی که باعث کاهش تولید مثل در اروپا و استرالیا شده اند می توانند متفاوت با امریکا باشند. برای مثال پیشرفت سریع در انتخاب ژنتیکی برای تولید شیر در کشورهای شمال امریکا ممکن است با کشورهای دیگر که برای تغذیه گاوها به شدت به چرای دام به مرتع وابسته اند (به جای تغذیه با TMR) متفاوت باشد. بنابر این بازده پایین تولید مثل به عنوان یک مشکل جهانی صنعت شیر را تحت تاثیر قرار داده است. نیاز آشکاری به بازنگری مدیریت تولید مثل گاوهای شیری احساس می شود. تولید مثل دارای مراحل پیچیده ای است و موفقیت در تولید مثل نیازمند توجه دقیق به جزئیات می باشد. سلامتی پيش از زایش، سلامتی رحم و تخمدان، تشخیص فحلی، زمان تلقیح هنگام فحلی، نقل و انتقال اسپرم، تکنیک تلقیح مصنوعی و تشخیص آبستنی همانند 50 سال گذشته مهم می باشند. اشتباه جزئی در انجام این اعمال اثرات تجمعی زيان آور روی تولید مثل خواهند داشت. تغذیه پيش و پس از زایش (شامل تغذیه پروتئین) اثر برجسته روی بازده تولید مثل دارند. بنابراین تجزیه خوراک و متعادل کردن جیره ضروری است. آموزش و تربیت دوباره با تاکید روی گله های بزرگ احتمالا قسمتی از کاهش ها روی تولید مثل گاوهای شیری را جبران خواهد کرد.