عنوان کتاب: اصول ورزش در بیماران سرطانی

خستگی ناشی از سرطان مدت زمان زیادی باقی می‌ماند و با استراحت کردن و خوابیدن کاملا بر طرف نمی‌شود و به همین دلیل خستگی مزمن نامیده می‌شود. خستگی اغلب یکی از اثرات جانبی همه¬ی درمان-های سرطان است. ولی نکته مهم این است که بیمار می¬تواند این خستگی را مدیریت نماید. تحقیقات نشان داده¬اند شرکت افراد نجات¬یافته از سرطان در فعالیت¬های ورزشی موجب کاهش خستگی، افزایش کیفیت زندگی و افزایش احساس سرحالی و نشاط و ایجاد حس خوب می¬شود. فعالیت¬¬¬ورزشی ضمن کاهش اثرات جانبی سرطان یا درمان¬ آن، موجب بهبود استقلال، اعتماد به نفس، عزت نفس و خود مراقبتی بیمار شده و ترس، پریشانی، افسردگی و اضطراب را کاهش می¬دهد. محققان عنوان کرده¬اند بیمارانی که ورزش می‌کنند نسبت به دیگر بیماران از انرژی فیزیکی، اشتها و نگرش بهتری برخوردار بوده و حس تعهد قوی¬تر و توان بیش‌تری برای مقابله با سرطان و تحمل درمان آن برخوردارند. همچنین یک برنامه فعالیت¬ورزشی استاندارد ضمن کاهش تهوع و مبارزه با یبوست و کم¬آبی بدن، موجب افزایش دامنه¬ی حرکتی مفاصل، افرایش توده عضلانی و کاهش بافت چربی بدن می¬شود. کاهش خطر ابتلا به بیماری¬های قلبی-عروقی، دیابت و سرطان-های ثانویه از مزایای مهم دیگر شرکت در فعالیت ورزشی برای نجات یافتگان سرطانی است. لازم به ذکر است که انجام یک برنامه¬ی فعالیت ورزشی، ضمن امن و غیر¬تهاجمی بودن، ارزان و آسان اجرا می¬شود. اما نظر به این ¬که در درمان یا راهنمایی یک بیمار سرطانی، پزشک درمانگر غده¬شناس همه¬کاره است، بنابراین تجویز هر فعالیت¬ورزشی برای بیمار سرطانی نیز باید با غده¬شناس در میان گذاشته شود. همچنین از تخصص¬های پزشک غده شناس است که هر گونه تضاد بالقوه بین یک برنامه¬ی فعالیت¬ورزشی و برنامه¬ی درمانی را گوشزد نماید. در کل هدف فعالیت ورزشی بازگرداندن ورزیدگی، سلامتی و توانایی عملکردی بیماران نجات¬یافته از سرطان به حالت اول است، بنابراین برای رسیدن به آن بهتر است برنامه فعالیت¬ورزشی شامل فعالیت¬های هوازی، انعطاف¬پذیری و هم چنین تمرینات قدرتی باشد. جزئیات این نوع برنامه ورزشی جامع با تکیه بر اصول فیزیولوژیکی در این کتاب آمده است.