از مهمترین وقایع هفته دوم تیرماه که استکبار جهانی به طور مستقیم دست به جنایت علیه مردم ایران زد، حمله موشکی ناو جنگی آمریکا به هواپیمای مسافربری ایرباس ایرانی در آبهای نیلگون خلیج فارس در ۱۲ تیرماه ۱۳۶۷ برابر با سوم ژوئیه ۱۹۸۸ میلادی است. این حادثه لکه ننگی است که در کنار دیگر جنایات آمریکا به خوبی بی‌صداقتی مقامات این کشور را در زمینه حقوق بشر نشان می‌دهد.

در اقدام تروریستی ۱۲ تیر ۶۷، پرواز مسافربری شماره ۶۵۵ شرکت هواپیمایی ایران ایر شناسه پروازی R۶۵۵ از مبدأ بندرعباس به مقصد دبی، با شلیک دو موشک کروز از ناو هواپیمابر یو.اس.اس.جک وینسنس متعلق به نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا بر فراز آب‌های نیلگون خلیج فارس و در نزدیکی جزیره "هنگام" در فضای هوایی جمهوری اسلامی ایران مورد هدف قرار گرفت و سقوط کرد. در پی این حمله تروریستی، همه ۲۹۰ سرنشین ایرباس ایرانی شامل ۱۵۶ مرد، ۵۳ زن، ۵۷ کودک ۲ تا ۱۲ ساله و ۸ کودک زیر دو سال و ۱۶ خدمه پروازی در دم جان باختند. البته از این تعداد سر نشین ۴۲ نفر با ملیت‌های یوگسلاو، پاکستانی، هندی، عربی بودند.

بر اساس گزارش‌ها، اولین موشک، بال سمت چپ هواپیما را جدا می‌کند و موشک دیگر نیز مستقیم به قسمت دم هواپیما شلیک می‌شود که پس از برخورد، آن را از جا می‌کند. هواپیما مستقیم به سمت دریا شیرجه می‌رود و تنها ۸۴ ثانیه پس از شلیک موشک‌ها، هواپیما به سطح دریا برخورد می‌کند و منفجر می‌شود.

بلافاصله پس از این حادثه، مقامات آمریکایی تلاش کردند با بازی رسانه‌ای، خود را در این اقدام تروریستی بیگناه نشان دهند و ابتدا مدعی شدند به اشتباه تصور کرده‌اند یک فروند هواپیمای اف۱۴ جمهوری اسلامی ایران را مورد هدف قرار داده‌اند؛ ادعایی که البته طبق شواهد و اسناد به دست آمده رد شد.

آمریکا ادعا می‌کرد هواپیمای ایرباس۳۰۰ A خارج از دالان هوایی پرواز می‌کرده و رزمناو آمریکایی نیز هفت بار اخطار رادیویی برای هواپیما مخابره کرده، ولی در پی آن جوابی دریافت نکرده است؛ در حالی که مطابق اسناد و مدارک موجود ایرباس شماره ۶۵۵ در مسیر پروازی خود در دالان تجاری آمبر ۵۹ و در ارتفاع ۱۴ هزار پایی در حال پرواز بوده است.

دلایل و قرائن نشان می‎دهد که نه تنها کشتی های جنگی ایالات متحده از پیام های رادیویی هواپیمای ایرباس شماره ۶۵۵ که بر روی فرکانس های باز و به زبان انگلیسی مخابره می شد، باخبر و مطلع بودند، بلکه قطعاً آن پیام ها را نیز در اختیار داشتند. پیام های رادیویی‎ای که نشان دهنده غیرنظامی بودن هواپیما و مسافری و تجاری بودن آن بود. این مدعا با بررسی یافته‎های مربوط به تحقیقات رسمی که ایالات متحده بلافاصله بعد از حادثه انجام داد، ثابت می‎شود. تحقیقات وزارت دفاع آمریکا در خصوص حادثه مزبور در تاریخ ۱۹ ژوئیه (۲۸ تیرماه ۶۷) انجام و در تاریخ ۲۸ ژوئیه (۶ مرداد) منتشر شد. گزارش وزارت دفاع آمریکا در پاراگراف چهارم از صفحه E-۸ اظهار می‎دارد: «پرواز ۶۵۵ ایران ایر از بندرعباس شروع شد و به پرواز خود در مسیری عادی ادامه داد تا اینکه هفت دقیقه پس از پرواز توسط یک موشک پرتاب شده از سوی ناو وینسنس مورد اصابت قرار گرفت ... آخرین تماس خلبان برای گزارشدهی در خصوص موقعیت هواپیما نیز حدوداً در ساعت ۹:۵۸ بود». از این رو باید نتیجه گرفت که در زمان مزبور، آمریکا از مسئله مسافربری بودن هواپیما و غیرنظامی بودن آن پرواز اطلاع کاملی داشته است.

با این حال مقامات آمریکایی پس از چندی، در توهینی آشکار به ملت ایران، مدال شجاعت بر گردن ناخدای این ناو انداختند و بدین سان حمایت رسمی خود را از این جنایت اعلام نمودند. به هر تقدیر، این جنایت نیز در کنار جنایات بی شمار دولت آمریکا، در پرونده سیاه استکبار جهانی ثبت شد و لکه ننگ دیگری بر تارک آن جنایت پیشگان نقش بست