چکيده

چکیده: در نظریه امامت به لحاظ تکوینی خداوند در راس عالم و صاحب ولایت مطلق است و مردم بنده او هستند. امام واسطه میان خدا و مردم است پس در رتبه ای برتر از مردم قرار دارد. او برگزیده خدا و ولی مردم است. مردم او را انتخاب نمی کنند بلکه ولایتش را می پذیرند. آیا این نگرش شیعی با مردم سالاری در تعارض نیست؟ در این مقاله تلاش می شود با استفاده از آموزه های دینی تفسیری سازگار از مردم سالاری در نظام شیعی عرضه شود. این تفسیر بر معنایی متباین با مردم سالاری غیر دینی مبتنی است. حرکت استکمالی امام به سوی خدا جز با تلاش وی برای همراه کردن مردم محقق نمی شود و مردم باید با اختیار خود با امام همراه شوند. استکمال مردم با جبر و زور و غلبه در تعارض است. پس نظریه امامت نه تنها با مردم سالاری در تعارض نیست بلکه مشارکت حداکثری مردم تنها در این نظام تحقق می یابد. رشد عقلانیت، معنویت و اخلاق از نتایج چنین استکمالی است.از مقدمات ضروری چنین حرکتی رفع موانعی چون سنگ اندازی طواغیت و مشکلات معیشتی مردم است که امام حق با مشارکت مردم بدان همت می گمارد. کلمات کلیدی: مردم سالاری دینی، نظریه امامت، تکوین ، تشریع. چکیده: در نظریه امامت به لحاظ تکوینی خداوند در راس عالم و صاحب ولایت مطلق است و مردم بنده او هستند. امام واسطه میان خدا و مردم است پس در رتبه ای برتر از مردم قرار دارد. او برگزیده خدا و ولی مردم است. مردم او را انتخاب نمی کنند بلکه ولایتش را می پذیرند. آیا این نگرش شیعی با مردم سالاری در تعارض نیست؟ در این مقاله تلاش می شود با استفاده از آموزه های دینی تفسیری سازگار از مردم سالاری در نظام شیعی عرضه شود. این تفسیر بر معنایی متباین با مردم سالاری غیر دینی مبتنی است. حرکت استکمالی امام به سوی خدا جز با تلاش وی برای همراه کردن مردم محقق نمی شود و مردم باید با اختیار خود با امام همراه شوند. استکمال مردم با جبر و زور و غلبه در تعارض است. پس نظریه امامت نه تنها با مردم سالاری در تعارض نیست بلکه مشارکت حداکثری مردم تنها در این نظام تحقق می یابد. رشد عقلانیت، معنویت و اخلاق از نتایج چنین استکمالی است.از مقدمات ضروری چنین حرکتی رفع موانعی چون سنگ اندازی طواغیت و مشکلات معیشتی مردم است که امام حق با مشارکت مردم بدان همت می گمارد. کلمات کلیدی: مردم سالاری دینی، نظریه امامت، تکوین ، تشریع.